امیر حسین مدرس

من اخیرا متوجه شدم که با صدای امیرحسین مدرس خیلی حال می کنم. تیتراژ سریال «متهم گریخت» رو 3 برابر تعداد قسمت های خود سریال گوش کردم. از آهنگ تیتراژ آخر «زندگی به شرط خنده» هم خیلی خوشم اومد. توی این آشفته بازار موسیقی داخل ایران که ملت هر روز یه آلبوم بیرون می دن نمی دونم چرا این که هم استعدادش رو داره و هم متفاوت می خونه، آلبومش در نمیاد!!!! البته به احتمال زیاد داره یه کارایی می کنه. آلبومش خیلی شنیدنی خواهد بود، امیدوارم زودتر بیاد بیرون.

الان که فکرشو می کنم، کلا شخصیت جالبیه. اون موقع ها هم توی «نیمرخ» از اجراهاش خوشم میومد. با برنامهء «جیم جمل» رو هم که با حسین رفیعی توی جام جم اجرا می کرد (نمی دونم هنوز هست یا نه) خیلی حال می کردم. برنامه مال کودکان بود ولی فکر کنم درصد کودکان بزرگسالی که تماشا می کردند بیشتر بود! D:

یه سریال (فکر کنم «حضرت یوسف») هم انگار داشت بازی می کرد که همیشه می گفت شکل و شمایل جدیدش (ریش و موی بلند) به خاطر نقشیه که بازی می کنه. یه سایت شخصی ام نمی زنه لااقل آدم یه خبری داشته باشه که چی کار داره می کنه!