نگاه به گذشته

این جمله رو تا حالا از خیلی ها شنیدم که «من هیچوقت نسبت به کارهایی که در گذشته کردم احساس پشیمونی ندارم.» با این توجیه که «توی اون شرایط حتما کار درستی بوده». ملت این رو واقعا به خاطر ایمان به کاری که انجام دادن می گن یا بخاطر فرار از افسوس دردناکی که با پذیرفتن اون اشتباه در درونشون ممکنه بوجود بیاد؟